Delen
Mijlpaal: zelfbalancerend exoskelet voor rolstoelpatiënt
Een misschien wel wereldwijde mijlpaal: dwarslaesiepatiënt Koen van Zeeland (36) uit het Gelderse Slijk-Ewijk wandelde deze vrijdagmiddag zónder krukken in een exoskelet van TU Delft-studenten door de Onderzeebootloods in Rotterdam. Het skelet hield zichzelf in evenwicht.
Toegegeven: een domper was er ook. Om half twee wandelde Koen inderdaad rond – maar dat was twee uur vóór de geplande feestelijke demonstratie. Op het moment dat hij hetzelfde zou herhalen voor een volle zaal met zo’n 700 genodigden, gaf het exoskelet niet thuis.
Voor het studententeam betekende dit een teleurstellende afsluiting van een verder geslaagd project. Elk jaar zet een ander team studenten van de TU Delft vrijwillig zijn studie stop, om zich een collegejaar lang aan (open source) Project MARCH te wijden. De leden ontwikkelen hierbij een nieuw prototype exoskelet (een uitwendig skelet) om dwarslaesiepatiënten zelfstandig te kunnen laten wandelen.
Elk team bouwt hierbij voort op de ervaring van de vorige teams, opgedaan met zeven eerdere exoskeletten. „De afgelopen jaren heeft de piloot, dus de gebruiker van het exoskelet, met behulp van krukken gelopen. Dit jaar wilden wij hem zonder krukken laten lopen”, licht TU-student en Project MARCH-teamlid Joy Brand (24) toe. „Van dat doel hebben we, voor zover mogelijk in één jaar, een fors deel gehaald. Maar dat konden we vandaag niet laten zien. Waarschijnlijk was de hardware van het exoskelet te warm geworden: hij heeft heel de dag aangestaan. We konden de zaal niet een uur laten wachten tot het systeem genoeg was afgekoeld.” Ze vond het vooral spijtig voor Koen van Zeeland, de piloot in het exoskelet: drie intensieve jaren als proefpersoon heeft hij met deze middag afgesloten.
Testen en trainen
Data-analist Erwin Vink van softwarebedrijf Salure voor HRM & payroll uit Gouda baalde vanuit de zaal met de studenten en de piloot mee. Zijn expertise als data-analist hielp het afgelopen jaar eraan mee om het exoskelet te kunnen laten reageren op informatie uit de omgeving. Toch kan juist hij de teleurstelling relativeren: „Dit heb ik zelf zo vaak meegemaakt in de eerste jaren van Salure. In de beginfase van een ontwikkeling gaan nu eenmaal vaak dingen fout. Een systeem dat je dagelijks gebruikt, heeft alle stresstesten doorstaan. In dit stadium is de kans op een storing vele malen groter.”
Salure gaf het team nieuwe inzichten in hoe je met data kunt omgaan om het beste en benodigde eruit te halen. Hierbij werkte Joy Brand onder meer Erwin samen. „Met Joy hebben we de data voor het nemen van stappen gevisualiseerd. Wij hebben hierbij handvatten gegeven, maar het team van Project MARCH heeft dit zelf afgerond en geïmplementeerd.”