Behandeling in een revalidatiecentrum is multidisciplinair: verschillende behandelaars werken met elkaar samen in een behandelteam. In zo’n team zit een fysiotherapeut, ergotherapeut, maatschappelijk werker en psycholoog. Bij klinische behandeling maken verpleegkundigen en ziekenverzorgenden ook deel uit van het team. Het behandelteam staat onder leiding van een revalidatiearts.

Als dat zinvol is, kan het behandelteam een beroep doen op andere disciplines, zoals een logopedist, sportinstructeur, diëtist, geestelijk verzorger of creatief therapeut. De afdeling revalidatietechniek kan zo nodig hulpmiddelen op maat maken.

Het behandelteam maakt een behandelplan. In overleg gaat het team na welke beperkingen je ondervindt door de laesie en welke verbeteringen mogelijk zijn. Daarbij is het heel belangrijk dat je als revalidant meepraat en aangeeft wat je zelf wil. Gekeken wordt hoe de behandeling daarbij kan helpen. Dit wordt vastgelegd in het behandelplan.

De revalidatiearts bespreekt het behandelplan met jou en je naasten. Ook bespreek je samen de te verwachten behandelduur.

Op basis van het behandelplan stelt het team een behandelprogramma vast. Dus: hoe vaak krijg je welke therapie? Regelmatig kijkt het team wat de vorderingen zijn en zo nodig wordt het plan bijgesteld. Als je vragen hebt over de behandeling, kun je die altijd bespreken met je behandelaars.

In de loop van de revalidatie zal het accent in de behandeling verschuiven. In het begin gaat het meestal om basisvaardigheden zoals bewegen, je weer kunnen verplaatsen en jezelf weer kunnen verzorgen. Later komt er vaak ruimte voor andere vaardigheden, die je nodig hebt bij bijvoorbeeld huishouden, werk of hobby’s, en voor het mentale deel, dus het ingesteld raken op een leven met een laesie.

Als je net een laesie hebt en moet revalideren, komt er veel op je af. Je hebt te maken met lichamelijke klachten en nieuwe beperkingen, én vaak met een onzekere toekomst. Bovendien vraagt de revalidatie veel van je: het is hard werken. Contact met ervaren lotgenoten kan dan steun bieden. Aan de gespecialiseerde centra zijn DON-leden verbonden, die het zelf allemaal eerder al hebben meegemaakt. Deze ervaringsdeskundigen kunnen informatie en tips geven.

Een laesie krijg je nooit alleen: voor een eventuele partner, kinderen, ouders, vrienden of andere naasten verandert er ook veel. En natuurlijk zijn zij zeer belangrijk als steun tijdens de revalidatie en daarna. Het is daarom de bedoeling dat je naasten bij de revalidatie worden betrokken. Zij kunnen bijvoorbeeld behandelingen of bepaalde besprekingen bijwonen. Als ze daar behoefte aan hebben, is het vaak ook mogelijk om te praten met een maatschappelijk werker of psycholoog.

Hoe lang de revalidatie duurt, is afhankelijk van de ernst van de beperkingen. De gemiddelde behandelduur is drie tot vijf maanden. Aan het begin van de revalidatie zal de revalidatiearts bespreken wat de verwachte behandelduur is.

Het is de bedoeling dat de overgang naar huis tijdig wordt voorbereid. Zijn er woningaanpassingen nodig, is er thuiszorg nodig? Het behandelteam, en met name de ergotherapeut en maatschappelijk werker, zal helpen om het re regelen.

Als je bent opgenomen in het revalidatiecentrum, is het goed om zo mogelijk weer de weekenden thuis door te brengen. Je kunt dan wennen en merkt ook waar tijdens de revalidatie misschien nog aan gewerkt moet worden.

Iedereen die revalideert bij een gespecialiseerd laesiecentrum hoort een informatiepakket van Dwarslaesie Organisatie Nederland te ontvangen. In dit pakket zit allerlei praktische informatie over leven met een laesie. Wordt het niet aangeboden? Vraag er dan naar bij de maatschappelijk werker.

Mensen vinden het vaak vervelend om te klagen over hun behandeling of over hun behandelaars. Ze willen niet lastig zijn of ondankbaar lijken. Dat is begrijpelijk, maar het is niet terecht. Het gaat in de revalidatie om jou als revalidant en het is belangrijk dat je tevreden bent. Bovendien: als je je onvrede bespreekt, kan het revalidatiecentrum daarvan leren. Dat kan ook weer gunstig zijn voor anderen, die misschien eenzelfde klacht hebben.

Als je ergens ontevreden over bent, kun je dat eerst bespreken met de medewerkers die erbij betrokken zijn. Je kunt ook gaan praten met hun leidinggevende. In overleg kan dan worden bekeken of je onvrede kan worden weggenomen.

Een andere mogelijkheid is om contact op te nemen met de cliëntenraad van het revalidatiecentrum. Wellicht kunnen zij zorgen dat maatregelen worden genomen.

Als je klacht blijft bestaan, zijn er twee mogelijkheden:

• Je kunt de klacht bespreken met de klachtenfunctionaris die is verbonden aan het revalidatiecentrum. Die zal je klacht anoniem registreren en kan adviseren over manieren om je onvrede aan te kaarten. Als je dat wilt, kan de klachtenfunctionaris meegaan naar gesprekken of helpen met het schrijven van een brief aan de klachtencommissie. De klachtenfunctionaris mag niets doen zonder je toestemming.
• Je kunt de klacht schriftelijk voorleggen aan de klachtencommissie.  Deze onafhankelijke commissie onderzoekt je klacht en oordeelt of die al dan niet gegrond is. Als de klacht gegrond wordt verklaard, moet de leiding van het revalidatiecentrum maatregelen nemen.