Onder je dwarslaesie voel je geen druk op de huid en krijg je geen signalen die aangeven dat je de druk op je huid moet verminderen. Het is noodzakelijk je huid actief te beschermen tegen druk om wondjes te voorkomen. Dit kun je doen door de druk te variëren en van houding te wisselen, of door op een ondergrond te gaan zitten of liggen die de druk goed verdeelt.
Je kan het niet voelen als je blaas vol is en je kunt niet spontaan plassen. Een arts of verpleegkundige helpt je in het begin daarmee, totdat je dit zelf kan. Je hebt in het begin ook hulp nodig om je darmen leeg te maken.
Omdat je je ledematen die verlamd zijn niet kunt bewegen doet een fysiotherapeut dit voor jou om te voorkomen dat ze stijf worden of gaan vervormen. Mogelijk krijg je ook spasmen en merk je dat spieren in het verlamde deel uit zichzelf aanspannen.
Bij vrouwen stopt waarschijnlijk de ongesteldheid een tijdje, maar in de loop van de tijd zal zich dit herstellen.
Mannen zullen merken dat ze geen erectie kunnen krijgen of er geen invloed op hebben. De meeste mensen met een dwarslaesie kunnen weer een seksueel actief leven krijgen.
Als je een hoge dwarslaesie hebt is het systeem dat je lichaamstemperatuur regelt, waarschijnlijk verstoord. Je temperatuur kan lager zijn dan normaal en je kunt rillerig zijn of warm aanvoelen. Mogelijk kun je niet zweten of merk je dat je juist veel zweet.
Je kunt niet zelfstandig zitten en in het begin word je voorzichtig en korte momenten rechtop gezet. Als je te snel rechtop komt, vooral als je een hoge dwarslaesie hebt, kun je flauw vallen. Je kunt last hebben van een lage bloeddruk in de eerste weken. Na ongeveer een maand kunnen mensen met een hoge dwarslaesie last krijgen van een hoge bloeddruk. Als je zit, merk je dat je geen evenwicht hebt zonder steun. Met je beperkte gevoel en bewegingsmogelijkheden leer je helemaal opnieuw hoe je je lichaam in balans houdt.
Je kunt wat depressief zijn en je misschien wel boos of schuldig voelen. Dit zijn normale gevoelens na de heftige gebeurtenis die je overkomen is. De schok voor je lichaam, de verveling van plat op je rug liggen in het ziekenhuis, het gevoel dat alles voor je gedaan moet worden en je zelf niets kunt, de onzekerheid over de toekomst en de zorgen die je je maakt over vrienden en familie. Dit zijn allemaal factoren die je gevoelens negatief kunnen beïnvloeden.
De eerste weken kan je niet naar huis, je werk of studie niet oppakken, je kan niet zorgen voor je gezin, vrijen, koken of sporten. Later in de revalidatie kan je er weer op uit, naar het café, de bioscoop, het theater en kun je weer de meeste dingen doen. In de meeste gevallen lukt het weer om een aantal taken uit te voeren, hoewel je er meer moeite voor moet doen dan hiervoor. Je waardeert ze weer net zo of zelfs meer dan voorheen.
De revalidatie die na de ziekenhuisperiode volgt is een intensieve tijd waarin je hard werkt om de meest basale dingen opnieuw te leren. De revalidatie duurt meestal tussen de drie tot negen maanden. Afhankelijk van de hoogte van de dwarslaesie en het herstel.