Introductie

Monique stelt zich voor. Zij heeft bij een hernia-operatie in 2002 een caudalaesie opgelopen. Zij beschrijft dat de laesie invloed heeft op het gevoel in haar benen, het lopen en haar energie. Daarnaast heeft zij zenuwpijnen. Monique heeft zich moeten herscholen en werd daarin gesteund door haar werkgever. Wanneer zij zichzelf niet dwingt om te lopen, gaat het lopen snel achteruit.

Operatie

Monique beschrijft hoe men op haar werk slordig omging met het tillen van zware lasten. Hoe zij daar een hernia van kreeg waaraan ze werd geopereerd. Eerst toen zij inzage vroeg in haar dossier, stuitte ze op de term caudalaesie.

Revalidatie

Monique heeft thuis zelf gerevalideerd. Zij leerde zichzelf lopen en functioneren. Na vijf jaar viel zij en kon niet meer lopen. Ze werd opgenomen in het ziekenhuis en doorverwezen naar een revalidatiecentrum. Daar leerde zij tijdens een poliklinisch traject van acht maanden hoe zij het best kon lopen. Pas toen kreeg zij de juiste zorg en informatie. Het eerste ziekenhuis heeft haar niet goed geadviseerd.

Vermoeidheid

Monique is bijna voortdurend vermoeid. Ze merkt dat ze dan moeilijker loopt, maar ook minder goed uit haar woorden komt. Op een "caudadag" hoorde ze dat veel mensen met een caudalaesie dit hebben. Monique merkt dat ze haar vermoeidheid kan beïnvloeden met wat ze eet.

Rehab Academy

In een periode dat het niet zo goed ging maakte Monique kennis met de Rehab Academy. Tijdens een week deed zij samen met anderen veel inspiratie op en leerde om, ondanks pijn en vermoeidheid er toch op uit te gaan.

Onzichtbaarheid

Het is wel fijn dat mensen niet direct zien dat je wat mankeert. Daarentegen is het moeilijk dat mensen geen begrip hebben voor de problemen die een caudalaesie met zich meebrengt. Ben je met een caudalaesie gehandicapt?

Hulpmiddelen

Monique vindt het erg belangrijk om zelfstandig te zijn en vooral ook te blijven. Zij toont de hulpmiddelen die dat mede mogelijk maken.

Partner

Het hele leven, alle toekomstverwachtingen veranderden door de caudalaesie. Niet alleen voor Monique maar ook voor haar partner. Monique beschrijft hoe zij en haar partner door een proces gingen en eigenlijk nog steeds gaan.

Blaas en darmen

Monique moet wat meer moeite doen om schoon, droog en reukloos door het leven te gaan. Zij beschrijft wat dat voor haar betekent.

Vakantie

Gelukkig is het nog steeds mogelijk om met de tent te gaan kamperen. Wel is het reisschema naar Italië wat aangepast en ook de taakverdeling bij het opzetten van de tent. De blikken van de mede-kampeerders zijn wel wat pijnlijk.

Gevoel en pijn

Monique heeft gevoelsuitval aan de achterzijde van haar benen. Ze beschrijft wat zij ervaart en beschrijft ook de zenuwpijnen die zij vooral ervaart als haar benen in rust zijn.

Kinderen

Een caudalaesie hoeft het krijgen van kinderen niet in de weg te staan. Bij Monique is er bij zwangerschap en bevalling een risico op blijvende schade vanwege de twee hernia's die zij onder in haar rug heeft.

Seksualiteit

Monique beschrijft hoe de seksualiteit anders is geworden. Zij noemt een aantal problemen waarover zij en haar man veel moesten en gelukkig ook konden praten.

Thuis

Monique heeft heel wat moeten investeren, maar inmiddels kan zij zichzelf verzorgen en doet ze ook het huishouden zelf. Sommige klusjes, zoals op een trap staan, neemt haar man haar uit handen. Hulp vragen is moeilijk. Het gevoel van zelfstandig te zijn, is ondanks de vermoeidheid achteraf belonend.