De huid geeft belangrijke informatie door aan de hersenen. Bijvoorbeeld welke delen van het lichaam te heet of te koud zijn, waar kleding te strak zit en of en waar de huid beschadigt door verwonding, kneuzing of verbranding. Als antwoord op deze informatie opent de huid om te zweten en je koel te houden of sluit en zet je haren rechtop om je warm te houden. De huid is een altijd waakzame, 24 uur per dag werkende informatiebron over hoeveel bloed er toegevoerd moet worden naar elke vierkante millimeter van de huid. Op vele manieren die je niet bewust bent, past ons lichaam zich constant aan, ontlast het de druk of vermijdt het gevaarlijke oppervlakken. Deze fantastische samenwerking tussen lichaam en hersenen stopt nooit, zelfs niet als je slaapt….. totdat een caudalaesie een deel van dit systeem overhoop gooit.

Doordat je op een aantal plaatsen onder je caudalaesie geen gevoel hebt, krijgen de hersenen van die gebieden geen alertheidssignalen meer. De hersenen kunnen dan ook niet reageren als de huid niet genoeg bloed krijgt, te warm of te koud is, of beschadigd of gekneusd raakt.

Die taak moet jij van de hersenen overnemen. Je moet zelf je huid in de gaten houden en beschermen. Omdat je niet direct wordt gewaarschuwd op het moment dat de schade wordt veroorzaakt, moet je schade voorspellen en voorkomen voordat hij optreedt.

Na een caudalaesie verandert er meer aan je huid. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat je het gevoel hebt dat je huid in brand staat. De minste aanraking kan een pijnlijk/branderig gevoel geven, alsof je met scheermesjes of spelden in je huid wordt geprikt. De zenuwuiteinden in je huid zijn zeer gevoelig.