Delen

Middelpuntvliedende kracht

Onlangs had ik een stevig meningsverschil met de middelpuntvliedende kracht. Wat resulteerde in een scheur in mijn jas, en wat krassen op mijn handbike. Alsmede een tand door mijn lip (wat stom van me om gewond te raken op een plek die ik nog wél voel), mijn haar in de war en een deuk in mijn zelfvertrouwen. Maar maakt u zich geen zorgen, ik ben verder nog helemaal ‘alive and kicking!’ Nou, ja… alive in elk geval.

Ik dacht namelijk in mijn onmetelijke wijsheid en zelfoverschatting: ‘Dat komt wel goed in die bocht met deze snelheid. Die kracht vliedt heus wel naar het middelpunt zoals ik op de middelbare school geleerd heb.’ De middelpuntvliedende kracht dacht daar echter heel anders over en kiepte mij zonder enig pardon hup… op mijn zijkant. Wel met mijn mooiste kant naar boven gelukkig, maar toch vervelend genoeg.

Ik heb thuis later even gegoogeld en middelpuntvliedende kracht bleek helemaal niets met rollers in bochten van doen te hebben, maar iets met emmers water aan touwen. De dag dat dit op school werd uitgelegd was ik waarschijnlijk net ziek (jaja, ziek…) en derhalve afwezig. Anders had ik het wel geweten en altijd een emmer water aan een touw meegenomen tijdens mijn handbiketochten.

Nee, ik ben geen ster in natuurkunde (ook niet in wis- of scheikunde trouwens, als er ergens ‘kunde’ achter staat gaat het meestal mis bij mij). Een scherpzinnig lezer had dat wellicht al opgemerkt. In elk geval probeer ik er nu achter te komen welke natuurkundige wet ik verantwoordelijk moet stellen vóór, en dus schuld de kan geven ván mijn onfortuinlijke tuimelpartij. Dus als u iemand bent of kent die daarvoor doorgeleerd heeft, dan hoor ik dat graag. In de tussentijd rijd ik als een oud wijf met een dikke lip door de bocht.

BURUGO

columns    facebook.com/burugocolumns

twitter   instagram

Meer lezen?

Bestel het boek ‘Burugo, vrolijke verhalen uit het leven van een rolstoelgebruiker’

Leden €4,-/Niet leden €8,- (incl. verzendkosten)

Ga naar de webshop.