Delen
Ik weet het beter
Ik weet best veel over de dwarslaesie, al zeg ik het zelf, en dat doe ik dus het is zo! Ik beschik namelijk zelf over zo’n ding moet u weten, en ik heb hem al heel lang, dus ik ken de ins en outs (maar vooral de ins). Ik weet hoe je het spelt, hoe je ermee omgaat en wat dat allemaal voor moeite kost. Ik weet wat ik wél en vooral níet moet doen om problemen te voorkomen. En ik weet wie ik moet bellen als er iets stuk is aan mijn rolstoel, mijn traplift, mijn douchezitje of mijn tweede teen van links.
Want ook op medisch gebied ben ik inmiddels een expert als het om dwarslaesie gaat. Althans, de mijne, want alle laesies zijn verschillend, de uitslovers. Die expertise brengt wel met zich mee dat je af en toe een beetje eigenwijs moet zijn tegen mensen die ervoor doorgeleerd hebben. ‘Weet u het soms beter?’, vragen ze dan wat kribbig nadat je hebt uitgelegd wat je nodig hebt om een laesiegerelateerd probleempje te verhelpen. ‘Nee hoor, ik weet het niet soms beter, ik weet het altíjd beter’, zeg je dan. ‘Vraag maar aan mijn partner’, mompel je er achteraan.
Ik weet het ook beter dan mijn hulpmiddelenverstrekker (rolstoelboer in normaal Nederlands), dus deze moet met zijn fikken van mijn stoel afblijven en braaf de onderdelen opsturen die ik bestel, zodat ik zelf mijn rolstoel kan repareren. Nétjes repareren dus! En niet zoals rolstoelboeren het doorgaans afraffelen.
Ik weet het beter dan de Wmo-ambtenaar die me probeert af te schepen met de verkeerde spullen. Ik weet het beter dan de architecten die gebouwen ontwerpen die slecht toegankelijk zijn voor rollers en ik weet het beter dan de overheid die structureel vergeet om mensen met beperkingen mee te nemen in hun snode plannen.
Ik weet het best vaak beter, nu ik er zo over nadenk.
Maar verder ben ik heel aardig hoor…
