Delen

Busje komt zo

Een vrije doordeweekse middag. Doorsnee weertje, en ik ben een beetje mijn ding aan het doen. Welk ding dat is weet ik zelf ook niet precies, maar het is buiten kennelijk want ik rol over straat. Het trottoir om precies te zijn want ik verplaats mijn weliswaar op vier wielen maar ik gedraag mij verkeerstechnisch als een gewone voetganger.

Na een stukje rollen wordt het trottoir geblokkeerd door een taxibusje. Geen probleem, ik wacht wel eventjes. Of als het me te lang duurt doe ik – zoals wel vaker-  een stukje kamikazerolwerk via de hoofdrijbaan. Soms overleef ik dat.

Tot dusver hebben we het hier over een doorsnee  donderdagmiddag. Totdat de chauffeur van het busje uitstapt en mij aanspreekt. ‘Gaat u mee?....’ Ik denk ‘huh?’ (want ik denk niet al te snel) terwijl de lift van het taxibusje al dreigend naar buiten komt geschoven. ‘Shit! Ze hebben me verlinkt’ schiet het door mijn hoofd. Terwijl visioenen van wambuizen en enge dokters met klamme handen en zijige stemmen aan me voorbijgaan.

De busjesbestuurder stelde zich terloops voor als Poep-Jan - althans dat verstond ik - en wilde mijn pasje zien. En ik barst van de pasjes maar geen één daarvan verschaft mij toegang tot het openbaar vervoer in het algemeen en taxibusjes in het bijzonder. Concludeerde ook Poep-Jan. Dus ik hoef niet mee. Kom ik even goed weg!

Na dit hachelijk avontuur besluit ik snel terug naar huis te rollen om het allemaal op te schrijven. Vandaar ook dat u dit nu leest. En de moraal van dit verhaal...(die zin heb ik altijd al eens een keer willen gebruiken)

Ben je een roller (of heb je er ééntje en wil je er nog niet vanaf) en wil je niet gestolen worden door snode taxibusjescriminelen. Laat je ov-pas thuis als je de straat op gaat.

BURUGO  

columns    facebook.com/burugocolumns

twitter   instagram

Meer lezen? Ga naar de webshop