Tijd

Het is belangrijk om jezelf hersteltijd te geven en niet te snel te verwachten dat nieuwe ervaringen aangenaam of inspirerend zullen zijn. Tijd speelt een belangrijke rol bij het verwerkingsproces en bij het aangaan van een leven met een dwarslaesie. Tijd helpt je om aan je nieuwe situatie gewend te raken. Of je wilt of niet, je doet nieuwe ervaringen op en hierdoor zullen herinneringen aan hoe je leven was, worden aangevuld met nieuwe, prettige en onprettige herinneringen.

Het kan echt heel veel tijd kosten, jaren soms, voordat je weer vrede vindt in jezelf en met je leven. Tijd waarin de mensen om je heen misschien ongeduldig worden en vinden dat je weer aan de slag moet zijn, met werk, hobby’s of gewoon met sociaal zijn. “Niet blijven treuren”, zeggen ze. Tijd waarin je zelf ook ongeduldig kunt worden en de moed kunt opgeven en je je afvraagt of het nog ooit iets met je zal worden.

Zelfs positieve nieuwe ervaringen kunnen pijnlijk zijn omdat ze je des te meer doen beseffen dat je oude leven voorbij is. Bij ‘jezelf tijd geven’ hoort ook dat je mag hopen van jezelf dat er toch nog iets op gevonden wordt en dat je niet voor altijd aan de dwarslaesie vast zult zitten.

Ook moedig zijn hoort bij jezelf tijd geven, bijvoorbeeld dat je durft te experimenteren met nieuwe ervaringen, ondanks dat je totaal niet gelooft dat ze jou iets gaan brengen. Misschien ook heb je de moed nodig om ondanks je angst, kleine geluksmomenten toe te laten. Weer goeie gevoelens durven hebben, betekent dat je het leven met een dwarslaesie , misschien net leuk genoeg gaat vinden, dat je er niet meer uit zult willen stappen.

Andersom houdt hersteltijd ook in dat je het steeds opnieuw weer moet uithouden. met je ongeloof dat je leven ooit nog de moeite waard wordt en met je pijn en je neiging om op te geven.

Heb je de moed?

Hersteltijd constructief gebruiken