Na de schokkende diagnose “dwarslaesie” begint direct het verwerkingsproces. Hoe dat proces eruit ziet, hangt erg van de persoon af. In het vorige hoofdstuk staat beschreven hoe het verwerkingsproces er in het algemeen uitziet. Daarin staat dat een individueel verwerkingsproces niet een vast verloop heeft. Iedereen zal op zijn eigen wijze met het verwerken van verliezen omgaan.
Hoe dat gaat, hangt van veel factoren af. Zaken als je karakter, je opvoeding, de manier waarop je in je jeugd overleefde, bepalen de manier waarop je met moeilijke omstandigheden omgaat. Daarbij speelt de omgeving, zoals cultuur en milieu ook een belangrijke rol. De manier waarop iemand in het verleden met tegenslagen omging, voorspelt echter niet hoe het verwerkingsproces van een dwarslaesie zal verlopen.
Hoe meer iemand het idee heeft dat hij door een dwarslaesie helemaal anders is geworden, des te groter de verlieservaring is. Voor iemand die vooral het gevoel heeft dat hij is wat hij doet (ik ben sporter, reiziger, doener etc.) zullen de lichamelijke beperkingen zeer diep ingrijpen in zijn zelfbeleving.